سید علی طاهری

خِراوِم خِراوِم خِراوِه خِراو                               خراب خراب خراب خرابم 

بِرشِنه حلقم جومی ئه شراو                   شطی از شراب در گلویم بریز

یِه جوم ئو دو جوم نِمَکِه سیرِم             یک جام و دو جام سیرم نمی کند

بِرشِنه  حلقم تا گه گیون دیرِم                   تا جان دارم در گلویم بریز 

سِه مِرَه یا دَه بِکَه ئی کِلِم !              سیمره را منحرف کن و در گلویم بریز 

صد کویرَه آگر هائی نوم دلم             صد کوره آتش در درون من شعله میکشد

جومیلِک بِشگِن بِرشِن وَه کیلَه                                  جام را بشکن و با کیل بریز

بقیه در ادامه مطلب

منبع : وبلاگ واتوره  . لینک منبع در ادامه مطلب

ساقی آگر عشق  آگِر بی بیلَه         ساقی آتش عشق خاکستر ندارد

ساقی برامی په تاپیت بِرشِن           ساقی مثل برادر عزیز پشت سر هم بریز

سوزی آگِرَه وَه شراو بِشگِن               سوز این آتش را با شراب بشکن

جیا نیل گِری دسمِه دسِ جوم           لحظه ای دستم را از دست جام جدا نکن

آو بوئِه کونک مِنِ بی شو شوم          آب به اجاق من بی عاقبت شود

ساقی پیالت بِرشین په تا پِیت           ساقی پیاله را متواتر بریز

بو وَه ئیمومم دخیل بونمِه قِیت          پیشوای من باش تا دخیل به تو ببندم

ساقی سیکَت بام مَسِ مَسِم کَه       ساقی فدایت شوم مست مستم کن

هَنی جا دیرِم خسِ خَسِم کَه             هنوز برای مستی جا دارم کامل مستم کن

ساقی سِتِمَه وَه آگِرِه عشق              ساقی با آتش عشق سوخته ام

بو تا بِچیمِن تا آخره عشق                   بیا تا با هم تا انتهای عشق برویم

ساقی شراوت شور و شیرین کَه        ساقی شرابت را شور و شیرین نما

ئی لارِ گَنمَه شراو آجین کَه                  این جسم نحیف مرا شراب آجین نما

وَه شراو بِشور پاکِ پاکِم کَه                  با شراب بشویم و پاک پاکم کن

وَختی گه مَس بیم ئَسه خاکِم کَه         وقتی که مست شدم خاکم کن

ساقی ایلاتَش کَتیسِه گیونِم                ساقی آتش شعله ور بجانم افتاده است

هر ها مَسِزی بن بن سِخونِم               بند بند استخوانم دارد میسوزد

یَه خاکَسَرمَه ساقی سِتِمَه               این خاکستر من است ساقی سوخته ام

ئی حرفَه صد گِل هنی وِتِمَه              این حرف را صد بار دیگر هم گفته ام

ساقی دونیا کُل آگِرَه آگِر                    ساقی دنیا همه آتش است و آتش

وا و آو و خاک کل بینَه آگر                     باد و آب و خاک همه آتش شده اند

ساقی بِرامی بو ئو دیارِم                     ساقی برادر عزیزم به دیدارم بیا

ئِه نُوم اِلاتش ساقی ئِرارِم                   از میان آتش شعله ور خارجم کن     

ساقی ئی دونیا مَری سِراوَه               ساقی دنیا به سراب می ماند

ئِه ئِه وُون رنگین ئِه پِه خِراوَه              ایوانش رنگین اما از پایه ویران است

وَهمَه وِلی ئَه خیالِ خُومَه                وهم است و الکی است و خیال خام است

ئَرا مرخِ دل دونَه ئو دومَة                   دام و دانه است برای مرغ دل

ساقی ئی دونیا دومِ صیادَه               ساقی دنیا دامگه صیاد است

کیه مُوینی گه ئِه خَم آزادَه؟              چه کسی را می بینی که از غم فارغ است؟

ساقی ئی دونیا زخمِ آئیمَه                 ساقی دنیا زخم آدمیزاد است

زنجیری ئِه خاک هائَر پا ئیمَه                 زنجیری از خاک بر پای ماست

ئَرا ئی زخمَه بیزاری خوئَه                 برای این زخم بیزاری خوب است

بیاری گَه نَه بیعاری خوئَه                   بیداری بد است و بیعاری مفید است

هر کس بیار بی ساقی بیماره              هر که بیدار بود ساقی بیمار شد

توک نِهاتَسی جَفتی وَه دارَه            اول تیره روزیست و بساط بدبختی اش بر پاست

ساقی دل مَه مجنونَ مجنون              ساقی دل من مجنون مجنون است

ها سَرَه مَنی وَه دشت و هامون         دارد سر به دشت و بیایبان میگذارد

ئی سَرَه ساقی سامونی نِه ری        ساقی سر من سامان ندارد

ئی سر سامِنجَه دامونی نِه ری          این سر نیمه دیوانه دامانی برای آرامش ندارد

دل هائی نُوم درد دس و پائَه مِه         دلم میان درد دارد دست و پا می زند

ئِه بی کسی حرف وَه گَرد چائَه مِه       از بی کسی با چاه گفتگو می کند

ساقی دِلِ مِه بی ئَه سَه ننگِم            ساقی دلم ننگ و رسوایی من است

کُل ها مَخَنِن وَه دل تنگِم                        همه به دل تنگ من می خندند

ساقی ئی دِلَه ئِه سینَه ئِرار                ساقی دل مرا از سینه بیرون بکش

قَل و پَل کِتی وَه آگر بسپار                   تکه تکه اش کن و به آتش بکش

سینَم بیئر و چاکِ چاک کِتی                  سینه ام را پاره کن و چاکش بزن

دلِم مِردیَه تو بور خاک کِتی                   دلم مرده است ببر و دفنش کن

خجالت نَکیش ساقی سیم ساق          ای ساقی سیمین ساق شرم نکن

یَخَم بِژَن و دلم باوژ ئو تاق                    سینه ام را باز کن و دلم را عریان نما

ساقی ئی دِلَه توین و تالُونَه               ساقی دل من سرگردان و پریشان است

شِکِس هُواردیه دَمَه  دالونَه                  شکست خورده است و آشفته است

ساقی وَه دادِ ئی دِلَه بِرَس                   ساقی به فریاد دلم برس

دونیام چول بیَه نَمَنی دِه کس               دنیا خلوت است و کسی برایم نمانده است

ساقی هر تو کار هر تو کَسِمی               ساقی تو کار و کس منی

دلیل ری ئو گورچن دَسِمی                    دلیل راه و عصای دست منی

بِرَس وَه دادِ ئی دِلِ یولَه                        به داد این دل گیج و حیران برس

بوئَه آویونی ئی ولات چولَه                   بیا و سبب آبادانی این سرزمین ویرانه باش

ساقی سیکَت بام شوئَه زَنگِمَه             ساقی فدایت شوم شبم تاریک است

درگیرِم وَ گَرد وِژِم جَنگِمَه                      با خودم درکیرم و با خود می جنگم

ساقی بو مِنجی مِن و دل بِکَه             ساقی بیا واسطه من و دلم باش

کَتَل مَه بِکَن ئو ئی مِل بِکَه                   مرا نابود کن و او را از بین ببر

ساقی مَر مِردِن هِلاجِم بِکِه                 ساقی مگر مردن علاجم کند

کومَکی ئِه دل موتاجِم بِکِه                 کمکی به دل نیازمندم نماید

ساقی خیرَتِت ئَرا نِه ماوی                  ساقی غیرتت کو چرا نمی آیی؟

پوزَه ئی دِلَه وَ خاک بساوی                 پوزه دلم را به خاک بمالی

ساقی شیویامَه چی شرا کول خَر       ساقی مثل شرای بار الاغ از هم پاشیده ام

آگِرو دامَه چی دار بی سَمَر                مانند درخت بی ثمر آتشم زده اند

گیونِم هائی کو جسمم هائی رو        جانم در کوه است و جسمم در رودخانه

ساقی ئی لیوَه گِل دَه نِیل بِچو          ساقی این دیوانه را بازگردان و اجازه نده برود

وَه هر زوئونی دَنگ ئورَه مارم             با هر زبانی که تاله سر می دهم

تاریکِم تَئلِم گوئا ژَره  مارم                   تاریک و تلخم مثل زهر مار

ئی زندِگیَه ساقی یَنی چَه؟                این زندگی ساقی چه معنایی دارد؟

هَتن و چیئِن مَری بازیچَه                    این آمدن و رفتن مثل بازیچه

ئی دم و دستگاه درژ و دویرَه               این دم و دستگاه دراز و دور

چطور ها پاوا وَه چَه وَه گیرَه؟           چگونه بر پاست و به چه چیزی گیر است؟

ئی کائناتَه هانِه جُومی جویل            این کائنات که در حال جنب و جوشند

ئَرا آخر کل مونَه مِشتی بویل؟      چرا عاقبت تبدیل به مشتی خاکستر میشوند؟

چه حکمَتی کَه؟ئی سِرَه چه ئَه؟      چه حکمتی دارد؟این راز چیست؟

مَکینَه مکرَه ئو گِه ئَر گِه ئَه              آسیاب فریب است و به نوبت است

ئَرا ئَوَه گِه ها چرخ خِرَه مِه               چرا آنکه چرخ را می چرخاند

یِه روژ مَنیشی چرخ آگِرَه مِه؟          یک روز چرخ را به آتش می کشد؟

ئی قافِلَه دُر بی وَر و دِوما               این قافله طولانی ناپیدا سر و دم

ئِه کوئَه مائی؟مَه چو وَه کُوما؟         از کجا می آید؟به کجا می رود؟

یَه چِه فنی کَه یا آش یا آگِر             این چه فریبی است که یا آش یا آتش

عاقبت چَه ماو ساقی روژ آخر؟       روز آخر ساقی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

یَکی موشی خو یَکی موشی گَن  یکی میگوید خوب و دیگری می گوید بد

یَکی موشی باخ یَکی موشی بن    یکی از باغ و بستان میگوید یکی از غل و زنجیر

یَکی هول بِهیشت دسپاچَه کردی     یکی هول بهشت بی تابش کرده است

یَکی تِر هولِ چاهِ ویل بیردی             یکی دیگر هول چاه ویل برداشته است

ئی چَم و خَم و سوآو کردِنَه              این پیچ و قوس و ثواب کردن

ئی دِلِه وژَه جوآو کِردِنَه                     دل خود را جواب رد دادن

ئی دُرو وِتِن و دَخَل کاریَه                     این دروغگویی و دغلبازی

ئی رِگَه کیشین و گَنَه کاریه               این لجبازی و گناه کاری ها

ئی تلاش کِردِن ئَرا مردِنَه                   این تلاش کردن برای مردن

ئی ظِلم و سِتَم ئَر وِژ کِردِنَه               این ظلم و ستم بر نفس خود روا داشتن

ئی عُمرَه چی کَه وَه وا کِردِنَه            عمر را مثل کاه بر باد دادن

روژ و شو چی پُویل شَوا کِردِنَه         روز وشب مثل پول شاباش صرف کردن

ساقی مِه گیژِم وِژِم گُم کِردی         ساقی من حیرانم و راه را گم کرده ام

جِسمِم زِنی ئَه اما گیون مردی         جسمم زنده است اما روانم مرده است

ساقی سیکَت بام دِلالَتِم کَه            ساقی فدایت شوم راهنماییم کن

مِه هَنی خُومِم آو آلَتِم کَه              خام و بی تجربه ام آب و رنگی به اندیشه ام بده

ساقی رَمِت بای ئَر چیمِ تَرِم             ساقی به چشم اشکبارم رحم کن

ئی بَنَ واز کَه ئِه بال و پَرِم               این بند را از بال و پرم برگشا

ساقی مِه هامِه قَفَسِه وِژِم            ساقی من در قفس خودم اسیرم

اسیرم وَه دَس هَوَسِه وِژِم               زندانی هوس خودم هستم

ساقی هُمالِ بیخ کَشِم بِکُش            ساقی دشمن درونم را بکش

چوپُو فیرِنَک چیم رَشیم بِکُش             فریبای شهلا چشمم را بکش

ساقی عاشقی آشفتگی ئَه             ساقی عاشقی آشفتگی است

عاشقی ساقی آوارگی ئَه                  عاشقی ساقی آوارگی است

ساقی سیکَت بام دِه طاقت نِرِم         ساقی فدایت شوم تابم نمانده است

پریشونم و خاو راحت نِرِم                    پریشان حالم و آرامش و خواب ندارم

اگر مَتونی آگِر خاموش کَه                   اگر میتوانی آتش را خاموش کن

یِه گِل هم تو حرفِ مِ گوش کَه            یک بار هم تو به حرف من گوش بده

منبع : وبلاگ واتوره ( ماشا )